ورود ثبت نام

ورود به حساب کاربری

نام کاربری *
رمز ورود *
مرا بخاطر داشته باش

ایجاد حساب کاربری

گزینه های * دار الزامی می باشند.
نام *
نام کاربری *
رمز ورود *
تائیدیه رمز ورود *
نشانی پست الکترونیک *
تائیدیه نشانی پست الکترونیک *

میگرن یک بیماری نورولوژیک است که می‌تواند باعث چندین علامت شود. این بیماری غالبا با سردردهای شدید و طاقت‌فرسا شناخته می‌شود. علائم ممکن است شامل تهوع، استفراغ، مشکل در صحبت کردن، بی حسی یا مورمور شدن و حساسیت به نور و صدا باشد. میگرن معمولا ارثی است و تمام سنین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تشخیص سردردهای میگرنی بر اساس سابقه‌ بالینی، علائم گزارش شده و رد احتمال سایر عوامل، انجام می‌شود. رایج‌ترین طبقه‌بندی‌ سردرد میگرنی شامل سردردهای بدون پیش درآمد یا اورا (Aura) (که قبلا به عنوان میگرن معمولی شناخته می‌شد) و سردردهای همراه با پیش درآمد یا اورا (که قبلا به عنوان میگرن کلاسیک شناخته می‌شد) است.

میگرن‌ می‌تواند در کودکی شروع شود و یا ممکن است تا اوایل بزرگسالی بروز نکند. احتمال ابتلا به میگردن در زنان نسبت به مردان بیشتر است. سابقه‌ خانوادگی یکی از مهم‌ترین ریسک فاکتورهای ابتلا به میگرن است.

علائم و نشانه های میگرن

علائم میگرن ممکن است یک تا دو روز قبل از خود سردرد شروع شوند. این مرحله، به عنوان مرحله‌ی پیش‌نشانه شناخته می‌شود. علائم این مرحله می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • میل شدید به غذا
  • افسردگی
  • خستگی یا پایین بودن انرژی
  • خمیازه‌ی مکرر
  • بیش‌فعالی
  • تحریک‌پذیری
  • سفتی گردن

در میگرن همراه با پیش درآمد یا اورا، اورا بعد از مرحله‌ پیش‌نشانه رخ می‌دهد. در طول اورا، شما ممکن است مشکلاتی در دید، ادراک، حرکت و صحبت داشته باشید. مثال‌هایی از این مشکلات عبارتند از:

  • مشکل در صحبت کردن به طور واضح
  • احساس مور مور یا سوزن سوزن شدن در صورت، بازوها یا پاها
  • دیدن اشکال، نورها یا لکه‌های روشن
  • از دست دادن دید به صورت موقت

مرحله‌ی بعدی، فاز حمله است. این مرحله، حادترین یا شدیدترین فاز درد میگرن اصلی است. در برخی افراد، این مرحله می‌تواند با اورا هم‌پوشانی داشته باشد یا در طول اورا رخ دهد. علائم فاز حمله ممکن است از ساعت‌ها تا روزها طول بکشد و ممکن است از فرد به فرد متفاوت باشد. برخی علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • افزایش حساسیت به نور و صدا
  • تهوع
  • سرگیجه یا احساس ضعف
  • درد یک طرف سر، سمت چپ یا راست یا جلو یا گیجگاه
  • سردرد ضربان‌دار و ذق ذق‌کننده
  • استفراغ

بعد از فاز حمله، فرد اغلب فاز پس‌نشانه را تجربه می‌کند. در طول این فاز، معمولا تغییراتی در حالت و احساسات فرد رخ می‌دهد. این تغییرات می‌تواند از احساس سرخوشی و خوشحالی شدید تا احساس خستگی و بی‌حالی متغیر باشد. سردردی خفیف و گنگ نیز ممکن است هم‌چنان تداوم داشته باشد.

طول و شدت سردرد در این فازها می‌تواند در افراد مختلف، درجات متفاوت داشته باشد. گاهی اوقات ممکن است از یک فاز جهش شود و حمله‌ میگرنی بدون ایجاد سردرد، رخ دهد.

درد میگرن

مردم معمولا درد میگرن را به صورت زیر توصیف می‌کنند:

  • ضربان‌دار
  • ذق ذق‌کننده
  • سوراخ‌کننده
  • کوبنده
  • ناتوان‌کننده و طاقت‌فرسا

هم‌چنین، این درد ممکن است،گنگ، شدید و مدام باشد. این درد ممکن است به صورت خفیف شروع شود ولی بدون درمان، متوسط تا شدید خواهد شد.

درد میگرن بیشتر ناحیه‌ پیشانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این درد معمولا در یک طرف سر ایجاد می‌شود ولی می‌تواند دو طرفه هم باشد یا بین طرفین سر جابجا شود.

بیشتر میگرن‌ها حدود ۴ ساعت طول می‌کشند. اگر میگرن درمان نشود یا به درمان پاسخ ندهد، می‌تواند از ۷۲ ساعت تا یک هفته نیز به طول بیانجامد. در میگرن‌های همراه با اورا، درد ممکن است با اورا هم‌پوشانی داشته باشد یا ممکن است کلا رخ ندهد.

تهوع میگرنی

بیش از نیمی از کسانی که میگرن می‌گیرند، تهوع را به عنوان یک علامت دارند. بیشتر آن‌ها استفراغ نیز می‌کنند. این علائم ممکن است هم‌زمان با سردرد آغاز شوند. با این حال، معمولا این علائم حدود یک ساعت بعد از سردرد شروع می‌شوند.

تهوع و استفراغ می‌توانند به اندازه‌ خود سردرد، دردسرساز شوند. اگر فقط تهوع داشته باشید، ممکن است قادر باشید داروهای معمول میگرن خود را مصرف کنید. بالعکس، استفراغ می‌تواند مانع از مصرف قرص‌ها یا حفظ آن‌ها درون بدن تا زمانی که بتوانند جذب شوند، بشود. اگر مجبور شوید مصرف داروهای میگرن را به تاخیر بیاندازید، احتمالا میگرن شما شدیدتر خواهد شد.

درمان تهوع و جلوگیری از استفراغ

اگر شما تهوع بدون استفراغ داشته باشید، پزشک متخصص مغز و اعصاب ممکن است به شما داروهایی برای رفع تهوع که به آن‌ها ضدتهوع گفته می‌شود، پیشنهاد کند. در این مورد، داروهای ضدتهوع می‌تواند به جلوگیری از استفراغ یا بهبود تهوع کمک کند.

فشاردرمانی نیز می‌تواند در درمان تهوع میگرنی کمک‌کننده باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که فشاردرمانی، شدت تهوع میگرنی را در عرض ۳۰ دقیقه کاهش داد و اثر آن تا ۴ ساعت افزایش یافت.

درمان هم‌زمان تهوع و استفراغ

به جای درمان جداگانه‌ تهوع و استفراغ، متخصص های مغز و اعصاب ترجیح می‌دهند که این علائم را با درمان خود میگرن، رفع کنند. اگر میگرن شما همراه با تهوع و استفراغ قابل توجه باشد، شما و پزشکتان ممکن است در مورد مصرف داروهای پیش‌گیری کننده یا پروفیلاکتیک صحبت کنید.

تست‌های میگرن

پزشکان میگرن را با شنیدن علائم شما، دریافت یک سابقه‌ پزشکی یا خانوادگی دقیق و اجرای یک معاینه‌ی فیزیکی برای رد سایر عوامل بالقوه، تشخیص می‌دهند. روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی، می‌توانند احتمال سایر عوامل مانند موارد زیر را رد کنند:

  • تومورها
  • ساختارهای ناهنجار مغزی
  • سکته مغزی

 

درمان میگرن

میگرن نمی‌تواند درمان شود ولی پزشک مغز و اعصاب می‌تواند به شما در مدیریت آن کمک کند تا کمتر به آن دچار شده و در زمان بروز آن، علائم کمتری داشته باشید. درمان، هم‌چنین می‌تواند به شما کمک کند تا میگرنی که در حال حاضر دارید، شدت کمتری داشته باشد.

برنامه‌‌ی درمانی شما به عوامل زیر بستگی دارد:

  • سن شما
  • تعداد دفعات بروز میگرن
  • نوع میگرنی که دارید
  • شدت میگرن، بر اساس طول آن، میزان درد و بازدارندگی آن‌ از رفتن به سر کار یا مدرسه
  • شامل تهوع یا استفراغ به همراه دیگر علائم بودن
  • دیگر بیماری‌هایی که دارید و داروهایی که ممکن است مصرف کنید

برنامه‌ی درمانی ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:

  • درمان‌های خانگی خودمراقبتی میگرن
  • تغییرات سبک زندگی، شامل مدیریت اضطراب و دوری از محرک‌های میگرن
  • مسکن‌های OTC (بدون نیاز به نسخه) یا داروهای میگرن، از قبیل NSAIDها یا استامینوفن (تایلنول)
  • داروهای میگرن نیازمند به نسخه، که روزانه برای پیش‌گیری از میگرن و کاهش تعداد دفعات بروز آن مصرف می‌شوند
  • داروهای میگرن نیازمند به نسخه که به محض شروع سردرد، برای پیشگیری از شدید شدن میگرن و تسکین علائم استفاده می‌شوند
  • داروهای نیازمند به نسخه برای کمک به بهبود تهوع یا استفراغ
  • هورمون درمانی در صورتی که میگرن با چرخه‌ی قاعدگی شما در ارتباط باشد
  • مشاوره
  • مراقبت‌های جایگزین که ممکن است شامل بیوفیدبک (بازخورد زیستی)، مدیتیشن یا مراقبه، فشاردرمانی یا طب سوزنی باشد

درمان‌های خانگی میگرن

شما می‌توانید چندین چیز را در خانه برای کمک به تسکین درد ناشی از میگرن امتحان کنید:

  • دراز کشیدن در یک اتاق تاریک و ساکت
  • ماساژ دادن کف سر یا گیجگاه‌ها
  • قرار دادن یک حوله‌ سرد روی پیشانی یا پشت گردن

داروهای میگرن

داروها نیز می‌توانند برای پیشگیری از وقوع میگرن یا درمان آن در صورت بروز، استفاده شوند. شما ممکن است با مصرف داروهای OTC تسکین پیدا کنید. با این حال، اگر داروهای OTC موثر نبود، ممکن است پزشکتان تصمیم بگیرد داروهای دیگری تجویز کند.

این گزینه‌ها بر اساس شدت میگرن و دیگر بیماری‌های شما انتخاب می‌شوند. گزینه‌های دارویی، شامل موارد پیشگیری‌کننده و موارد درمانی در طول فاز حمله است.

سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو

استفاده‌ی مکرر یا بازگشتی از هرکدام از داروهای سردرد می‌تواند باعث آن‌چه که به عنوان سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو (قبلا به آن سردرد بازگشتی گفته می‌شد) شناخته می‌شود، شود. افراد مبتلا به میگرن ریسک بیشتری برای ابتلا به این عارضه دارند.

زمانی که در حال تعیین شیوه‌ مواجهه با سردردهای میگرنی هستید، با دکتر مغز و اعصاب خود در مورد تناوب و میزان مصرف دارو و جایگزین‌های آن صحبت کنید.

جراحی میگرن

چندین عمل جراحی برای درمان میگرن وجود دارد. با این حال، این روش‌ها توسط اداره‌ کل غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید نشده‌اند. این جراحی‌ها، شامل جراحی‌های تحریک عصبی و جراحی فشارزدایی از روی سایت محرک میگرن (MTSDS) است.

بنیاد میگرن آمریکا تمام کسانی را که جراحی میگرن را مد نظر دارند، تشویق می‌کند تا به یک متخصص سردرد مراجعه کنند. متخصص سردرد یک دوره‌ فلوشیپ معتبر پزشکی را گذرانده و یا در زمینه‎‌ی سردرد  مدرک تخصصی دریافت کرده‌است.

جراحی‌های تحریک عصبی

در طول این جراحی‌ها، جراح الکترودهایی زیر پوست شما قرار می‌دهد. الکترودها نورون‌های خاصی را تحریک الکتریکی می‌کنند. چندین نوع محرک امروزه در این جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این محرک‌ها شامل موارد زیر است:

  • محرک‌‌های عصب پس سری یا اکسیپیتال
  • محرک‌های عمقی مغز
  • محرک‌های عصب واگ
  • محرک‌های گانگلیون اسفنوپالاتین

معمولا بیمه محرک‌ها را پوشش نمی‌دهد. تحقیقات در مورد نقش تحریک عصبی در درمان سردردها ادامه دارد.

MTSDS

این عمل جراحی شامل رهاسازی اعصاب اطراف سر و صورت، که ممکن است به عنوان سایت‌های محرک برای میگرن مزمن ایفای نقش کنند، است. تزریق اونابوتولینیوم توکسین A (بوتاکس) معمولا برای شناسایی اعصاب دخیل در حمله‌ میگرن استفاده می‌شود. جراح اعصاب جدا شده را تحت بی‌حسی غیرفعال کرده یا فشار را از روی آن‌ها برمی‌دارد. معمولا جراحان پلاستیک این عمل را انجام می‌دهند.

 

انجمن سردرد آمریکا درمان میگرن توسط MTSDS را تایید نمی‌کند. این انجمن پیشنهاد می‌کند که هرکسی که این عمل جراحی را مد نظر دارد، باید تحت ارزیابی توسط یک متخصص سردرد قرار بگیرد تا ابتدا از ریسک‌ها مطلع شود.

این جراحی‌ها تا زمانی که مطالعات بیشتر نشان دهد که همواره و به طور ایمن کار می‌کنند، تجربی در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، این جراحی‌ها ممکن است برای افراد با میگرن مزمن که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند، سودمند باشند. بنابراین، آیا جراحی پلاستیک پاسخی به دردسر میگرن شماست؟

چه چیزی باعث میگرن می‌شود؟

محققان، دلیلی قطعی برای میگرن شناسایی نکرده‌اند. با این حال، آن‌ها چندین عامل کمک‌کننده که می‌توانند این بیماری را تحریک کنند، یافته‌اند. این عوامل شامل تغییرات در مواد شیمیایی درون مغز، برای مثال کاهش در سطوح سروتونین، یک ماده‌ی شیمیایی درون مغز، است.

دیگر فاکتورهایی که ممکن است میگرن را تحریک کنند، شامل موارد زیر هستند:

  • نورهای روشن
  • گرمای شدید، یا دیگر تغییرات شدید هوا
  • کم‌آبی
  • تغییر در فشار جوی
  • تغییرات هورمونی در زنان، از قبیل نوسان استروژن و پروژسترون در طول قاعدگی، بارداری یا یائسگی
  • اضطراب بیش از حد
  • صداهای بلند
  • فعالیت فیزیکی شدید
  • رد کردن و حذف برخی وعده‌های غذایی
  • تغییرات در الگوی خواب
  • استفاده از داروهای خاص مثل ضدبارداری‌های خوراکی یا نیتروگلیسرین
  • بوهای نامعمول
  • غذاهای خاص
  • سیگار کشیدن
  • مصرف الکل
  • مسافرت

در صورتی که میگرن را تجربه می‌کنید، ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که یک دفتر برای ثبت سردردهایتان داشته باشید. نوشتن این‌که در حال انجام چه کاری بوده‌اید، چه غذایی خورده‌اید و چه داروهایی قبل از شروع میگرن مصرف کرده‌اید، می‌تواند به شما در شناسایی عوامل محرک کمک کند. سعی کنید عوامل دیگری که باعث میگرن می‌شوند یا شروع آن را تحریک می‌کنند، پیدا کنید.

غذاهایی که میگرن را تحریک می‌کنند

غذاها یا چاشنی‌های غذایی خاص ممکن است احتمال بیشتری داشته باشد که میگرن را تحریک کنند. این مواد شامل موارد زیر است:

  • نوشیدنی‌های الکلی یا کافئین‌دار
  • افزودنی‌های غذایی مانند نیترات‌ها (نگهدارنده‌ی گوشت‎‌های فرآوری شده)، آسپارتام (قند مصنوعی) یا مونوسدیم گلوتامات (MSG)
  • تیرامین، که به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد

هم‌چنین، تیرامین زمانی که غذا تخمیر شده یا می‌ماند، مقدارش در غذا افزایش می‌یابد. این موضوع شامل غذاهایی هم‌چون پنیرها، کلم ترش و سس سویای مانده است. با این حال، تحقیقات، هم‌چنان در حال بررسی دقیق‌تر نقش تیرامین در میگرن است. تیرامین ممکن است در برخی افراد به جای محرک، محافظی در برابر سردرد باشد.

انواع میگرن

انواع بسیاری از میگرن وجود دارد. دو نوع از رایج‌ترین انواع میگرن، میگرن بدون اورا و میگرن همراه با اورا است. برخی افراد هر دو نوع میگرن را دارند.

میگرن بدون پیش‌درآمد یا اورا

این نوع میگرن قبلا میگرن معمولی نامیده می‌شد. بیشتر افراد مبتلا به میگرن، پیش‌درآمد یا اورا را تجربه نمی‌کنند.

بر اساس گفته‌ی انجمن بین المللی سردرد، افرادی که میگرن بدون اورا دارند، حداقل ۵ حمله با خصوصیات زیر داشته‌اند:

  • حمله‌ی سردردی که در صورت عدم درمان یا پاسخ ندادن درمان، معمولا ۴ تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد.
  • سردردی که حداقل دو تا از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
  • تنها در یک طرف سر رخ می‌دهد (یک‌طرفه)
  • درد، ضربان‌دار یا ذق ذق‌کننده است.
  • سطح درد، متوسط یا شدید است.
  • درد با حرکت، مثلا با راه رفتن یا بالا رفتن از پله‌ها، بدتر می‌شود.
  • سردردی که حداقل یکی از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:
  • شما را حساس به نور می‌کند (نورهراسی)
  • شما را حساس به صدا می‌کند (صداهراسی)
  • تهوع با یا بدون استفراغ یا اسهال دارید.
  • سردرد توسط مشکل یا تشخیص دیگری ایجاد نشده است.

میگرن همراه با پیش‌درآمد یا اورا

این نوع میگرن قبلا به عنوان میگرن کلاسیک، میگرن عارضه‌دار و یا میگرن همی‌پلژیک (نیمه فلج‌کننده)، شناخته می‌شد. میگرن همراه با اورا در ۲۵ درصد افراد مبتلا به میگرن رخ می‌دهد.

بر اساس گفته‌ی انجمن بین‌المللی سردرد، شما باید حداقل دو حمله با خصوصیات زیر را داشته باشید:

اورایی که از بین می‌رود، کاملا برگشت‌پذیر است و شامل حداقل یکی از علائم زیر است:

  • مشکلات بینایی (رایج‌ترین علامت اورا)
  • مشکلات حسی بدن، صورت یا زبان مانند بی‌حسی، مورمور شدن یا گیجی
  • مشکل در صحبت کردن یا مشکلات زبانی
  • مشکل در حرکت کردن یا ضعف، که ممکن است تا ۷۲ ساعت طول بکشد.
  • علائم مربوط به ساقه‌ی مغز که شامل موارد زیر است:
  • مشکل در صحبت کردن یا دیس‌آرتری (صحبت ناواضح)
  • سرگیجه (احساس دوران)
  • وز وز یا زنگ زدن گوش
  • مشکل در شنیدن
  • دوبینی
  • آتاکسی یا ناتوانی در کنترل حرکات بدن
  • کاهش هوشیاری
  • مشکلات چشمی تنها در یک چشم، شامل دیدن پرتوهای نور، نقاط کور یا کوری موقت (زمانی که این علائم رخ دهد به آن، میگرن رتینال یا میگرن شبکیه‌ گفته می‌شود)

اورایی که حداقل دو تا از ویژگی‌های زیر را داشته باشد:

  • حداقل یکی از علائم در طول ۵ دقیقه یا بیشتر به تدریج شدت یابد
  • هر یک از علائم اورا بین ۵ دقیقه تا یک ساعت طول بکشد (اگر شما سه علامت داشته باشید، ممکن است تا سه ساعت طول بکشند)
  • حداقل یک علامت اورا تنها در یک طرف سر رخ دهد، از قبیل مشکل در دید، صحبت یا مشکلات زبانی
  • اورا همراه با سردرد یا یک ساعت پیش از آغاز آن رخ دهد

سردرد توسط دیگر مشکلات سلامتی ایجاد نشده باشد و احتمال حمله‌ی ایسکمیک زودگذر رد شده باشد.

اورا معمولا پیش از شروع سردرد آغاز می‌شود، ولی می‌تواند با شروع سردرد ادامه یابد. از طرف دیگر، اورا ممکن است هم‌زمان با سردرد آغاز شود.

میگرن مزمن

میگرن مزمن قبلا به عنوان سردرد ترکیبی یا مخلوط شناخته می‌شد زیرا می‌تواند خصوصیاتی از میگرن و سردردهای تنشی داشته باشد. هم‌چنین، گاهی اوقات به آن میگرن شدید گفته می‌شود و می‌تواند با مصرف بیش از حد دارو ایجاد شود.

افراد مبتلا به میگرن مزمن، تنش شدید یا سردرد میگرنی را بیش از ۱۵ روز در ماه برای سه ماه یا بیشتر تجربه می‌کنند. بیش از ۸ مورد این سردردها، میگرن‌های با یا بدون اورا هستند. تفاوت‌های بیشتر بین میگرن و میگرن مزمن را بررسی کنید.

در مقایسه با افراد مبتلا به میگرن حاد، افراد مبتلا به میگرن مزمن، احتمالا موارد زیر را بیشتر دارند:

  • سردردهای شدید
  • ناتوانی بیشتر در کارهای خانه یا بیرون از خانه
  • افسردگی
  • انواع دیگری از دردهای مزمن، مثلا آرتروز
  • دیگر مشکلات جدی سلامتی (بیماری‌های همزمان) از قبیل فشار خون بالا
  • جراحت‌های قبلی سر و گردن

میگرن حاد

میگرن حاد اصطلاحی عمومی برای میگرنی است که مزمن تشخیص داده نمی‌شود. نام دیگر این نوع میگرن، میگرن اپیزودیک است. افراد مبتلا به میگرن اپیزودیک، تا ۱۴ روز در ماه سردرد دارند. بنابراین، افراد مبتلا به میگرن اپیزودیک نسبت به میگرن مزمن سردردهای کمتری در طول یک ماه دارند.

میگرن وستیبولار یا دهلیزی

میگرن وستیبولار به عنوان سرگیجه‌ی همراه با میگرن نیز شناخته می‌شود. حدود ۴۰ درصد افراد مبتلا به میگرن، علائم وستیبولار دارند. این علائم روی تعادل اثر گذاشته و باعث سرگیجه یا هردوی این موارد می‌شوند. افراد در هر سنی، حتی کودکان، ممکن است میگرن وستیبولار داشته باشند.

معمولا، نورولوژیست‌ها افرادی را که در مدیریت میگرن خود از جمله میگرن‌های وستیبولار مشکل دارند، درمان می‌کنند. داروهای این نوع میگرن مشابه داروهای دیگر انواع میگرن است. میگرن وستیبولار، هم‌چنین حساس به غذاهایی است که میگرن را تحریک می‌کند. بنابراین، ممکن است بتوانید با ایجاد تغییر در رژیم غذایی خود، از سرگیجه جلوگیری کرده و آن را رفع کنید.

علاوه بر این، پزشک متخصص مغز و اعصاب شما ممکن است توصیه کند که به یک تراپیست توانبخشی وستیبولار مراجعه کنید. آن‌ها می‌توانند به شما تمرین‌هایی برای کمک به حفظ تعادل، زمانی که علائم در بدترین حالت خود است، آموزش دهند. چون این میگرن‌ها می‌توانند بسیار ناتوان‌کننده باشند، شما و پزشکتان ممکن است در مورد داروهای پیش‌گیری‌کننده صحبت کنید.

میگرن اپتیکال یا چشمی

میگرن اپتیکال به عنوان میگرن چشمی، میگرن اکولار، میگرن افتالمیک، میگرن تک‌چشمی و میگرن شبکیه نیز شناخته می‌شود. این میگرن، نوع نادرتری از میگرن همراه با اورا است ولی برخلاف سایر اوراهای بینایی، تنها یک چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

انجمن بین‌المللی سردرد، میگرن شبکیه را به صورت حمله‌های کاملا برگشت‌پذیر و موقت مشکلات بینایی تنها در یک چشم تعریف می‌کند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • دیدن پرتوها یا برق‌های نور که به آن‌ها جرقه گفته می‌شود
  • نقطه‌ی کور یا از دست دادن نسبی بینایی که به آن اسکوتوما گفته می‌شود
  • از دست دادن دید یک چشم

این مشکلات بینایی معمولا با یک ساعت فاصله از سردرد رخ می‌دهند. گاهی، میگرن‌های چشمی بدون درد هستند. بیشتر افراد مبتلا به میگرن چشمی، قبلا نوع دیگری از میگرن را داشته‌اند.

ورزش ممکن است باعث شروع حمله شود. این سردردها به سبب مشکلات چشمی از قبیل گلوکوم ایجاد نمی‌شوند.

میگرن پیچیده

میگرن پیچیده، نوعی سردرد نیست. بلکه، اصطلاح میگرن پیچیده یا همراه با عارضه یک راه کلی برای توصیف میگرن است، با این‌که از نظر بالینی روش دقیقی نیست. برخی افراد از اصطلاح میگرن پیچیده برای توصیف میگرن‌های همراه با اورا که علائمی مشابه با علائم سکته مغزی دارند، استفاده می‌کنند. این علائم شامل موارد زیر است:

  • ضعف
  • مشکل در صحبت کردن
  • از دست دادن بینایی

مراجعه‌ به یک متخصص سردرد معتبر می‌تواند دریافت یک تشخیص دقیق و قاطع از نوع سردرد را تضمین کند.

میگرن قاعدگی

میگرن‌های مرتبط با قاعدگی تا ۶۰ درصد زنانی را که به هر کدام از انواع میگرن مبتلا هستند، تحت تاثیر قرار می‌دهند. این میگرن‌ها می‌توانند با یا بدون اورا باشند و قبل، بعد یا در طول قاعدگی و در طول تخمک‌گذاری رخ دهند.

تحقیقات نشان داده است که میگرن‌های قاعدگی شدیدتر، طولانی‌تر و همراه با تهوع قابل توجه نسبت به سایر میگرن‌های غیرمرتبط با چرخه‌ قاعدگی هستند.

علاوه بر درمان‌های استاندارد میگرن، زنان مبتلا به میگرن‌های مرتبط با قاعدگی ممکن است از داروهایی که سطح سروتونین را تحت تاثیر قرار می‌دهند یا درمان‌های هورمونی سود ببرند.

میگرن آسفالژیک یا میگرن بدون سردرد

میگرن آسفالژیک به عنوان میگرن بدون سردرد، اورای بدون سردرد، میگرن خاموش و میگرن بینایی بدون سردرد نیز شناخته می‌شود. میگرن آسفالژیک زمانی رخ می‌دهد که فرد اورا دارد ولی سردرد نمی‌گیرد. این نوع میگرن بین افرادی که بعد از ۴۰ سالگی به میگرن مبتلا می‌شوند، غیرمعمول نیست.

علائم اورای بینایی، راج‌ترین علائم هستند. در این نوع میگرن، اورا ممکن است به صورت تدریجی همراه با علائمی که در عرض چند دقیقه پخش شده و از یک علامت به علامت دیگر حرکت می‌کنند، رخ دهد. بعد از علائم بینایی، افراد ممکن است بی‌حسی، مشکل در صحبت کردن و سپس احساس ضعف و ناتوانی در حرکت دادن یک بخش از بدن خود به طور نرمال را داشته باشند. برای به دست آوردن درک بهتر از میگرن آسفالژیک یا خاموش به خواندن ادامه دهید.

میگرن هورمونی

میگرن هورمونی، که به نام میگرن قاعدگی یا سردردهای ناشی از توقف مصرف استروژن اگزوژن نیز شناخته می‌شود، مرتبط با هورمون‌های زنانه، معمولا استروژن، است. این میگرن‌ها در طول مواقع زیر رخ می‌دهند:

  • قاعدگی
  • تخمک‌گذاری
  • بارداری
  • پیش از یائسگی
  • چند روز اول بعد از شروع یا قطع مصرف داروهای حاوی استروژن مانند قرص‌های ضدبارداری یا هورمون‌درمانی

اگر شما از هورمون‌درمانی استفاده می‌کنید و سردردهایتان افزایش یافته، پزشکتان ممکن است در مورد موارد زیر با شما صحبت کند:

  • تنظیم دوز
  • تغییر نوع هورمون‌ها
  • توقف هورمون‌درمانی

میگرن اضطرابی

این نوع میگرن توسط انجمن بین‌المللی سردرد به رسمیت شناخته نشده است. با این حال، اضطراب می‌تواند یک عامل محرک برای میگرن باشد.

سردردهای اضطرابی نیز وجود دارند. به این سردردها، سردردهای تنشی یا سردرد معمولی هم گفته می‌شود. اگر فکر می‌کنید که اضطراب ممکن است عامل محرک میگرن شما باشد، از یوگا برای آرامش یافتن استفاده کنید.

میگرن خوشه‌ای

میگرن خوشه‌ای توسط انجمن بین‌المللی سردرد، به عنوان نوعی از میگرن تعریف نشده است. با این حال، سردردهای خوشه‌ای وجود دارند. این سردردها باغث درد شدید در اطراف و پشت چشم می‌شوند که اغلب همراه با موارد زیر است:

  • اشک‌ریزی در یک سمت
  • احتقان بینی
  • برافروختگی و سرخ شدن

این سردردها می‌توانند با مصرف الکل یا سیگار کشیدن بیش از حد آغاز شوند. شما ممکن است علاوه بر میگرن، سردرد خوشه‌ای نیز داشته باشید.

میگرن عروقی

میگرن عروقی توسط انجمن بین‌المللی سردرد، به عنوان نوعی از میگرن تعریف نشده است. میگرن عروقی، اصطلاحی است که برخی افراد برای توصیف سردرد ذق ذق‌کننده و ضربان ایجاد شده توسط میگرن استفاده می‌کنند.

میگرن در کودکان

کودکان نیز می‌توانند همانند بالغین به بسیاری از انواع میگرن مبتلا شوند. کودکان و نوجوانان نیز، مانند بالغین، می‌توانند افسردگی و اختلالات اضطرابی را هم‌زمان با میگرن تجربه کنند.

کودکان تا زمانی که بزرگتر و نوجوان شوند، احتمال بیشتری دارد که در هر دو طرف سر علامت داشته باشند. داشتن سردرد در پشت سر در کودکان نادر است. میگرن کودکان بین ۲ تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد.

چند نوع متفرقه از میگرن در کودکان رایج‌تر است که شامل میگرن شکمی، سرگیجه‌ وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم و استفراغ دوره‌ای می‌باشد.

میگرن شکمی

کودکان مبتلا به میگرن شکمی ممکن است به جای سردرد، دل‌درد داشته باشند. درد می‌تواند متوسط تا شدید باشد. معمولا درد در وسط شکم و اطراف ناف است. با این حال، ممکن است درد در یک ناحیه‎‌ مشخص نباشد. ممکن است کل شکم دردناک باشد.

کودکتان ممکن است سردرد نیز داشته باشد. علائم دیگر شامل موارد زیر است:

  • کمبود اشتها
  • تهوع با یا بدون استفراغ
  • حساسیت به نور یا صدا

کودکان مبتلا به میگرن شکمی، احتمال دارد علائم رایج‌تر میگرن را نیز مشابه بالغین داشته باشند.

سرگیجه‌ی وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم

سرگیجه‌ وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم می‌تواند در کودکان نوپا یا کوچک رخ دهد. این سرگیجه زمانی اتفاق می‌افتد که کودکتان ناگهان تعادلش را از دست داده و از راه رفتن امتناع می‌کند و یا با پاهای باز راه می‌رود، در نتیجه تلوتلو می‌خورد. کودک ممکن است استفراغ کند و سردرد نیز داشته باشد. علامت دیگر، حرکت سریع چشم‌ها (نیستاگموس) است. حمله از چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد. خواب معمولا باعث اتمام علائم می‌شود.

استفراغ دوره‌ای

استفراغ دوره‌ای اغلب در کودکان در سنین مدرسه رخ می‌دهد. استفراغ قوی ممکن است چهار یا پنج بار در ساعت برای حداقل یک ساعت رخ دهد. کودک شما ممکن است علائم زیر را نیز داشته باشد:

  • درد شکم
  • سردرد
  • حساسیت به نور یا صدا

علائم ممکن است از یک ساعت تا ده روز طول بکشند.

بین استفراغ‌ها، کودک شما ممکن است کاملا عادی باشد. حمله‌ها ممکن است به فاصله‌ یک هفته یا بیشتر رخ بدهند. علائم می‌توانند یک الگوی بروز ایجاد کنند که قابل شناخت و پیش‌بینی باشد.

علائم استفراغ دوره‌ای ممکن است نسبت به سایر علائم میگرن که کودکان و نوجوانان تجربه می‌کنند، قابل توجه‌تر باشد.

میگرن و بارداری

برای بسیاری از زنان، میگرن در طول بارداری بهبود می‌یابد. با این حال، ممکن است بعد از زایمان به سبب تغییرات ناگهانی هورمونی، میگرن بدتر شود. سردردها در طول بارداری نیاز به توجه ویژه دارند تا اطمینان حاصل شود که دلیل سردرد، مشخص است.

تحقیقات ادامه ‎‌دارد اما اخیرا یک مطالعه‌ کوچک نشان داده که زنانی که در طول بارداری به میگرن مبتلا می‌شوند، بیشتر:

  • دچار زایمان زورس یا پیش از موعد می‌شوند
  • دچار پره‌اکلامپسی می‌شوند
  • کودک با وزن پایین به دنیا می‌آورند

برخی داروهای خاص میگرن، مانند آسپیرین ممکن است در طول بارداری ایمن در نظر گرفته نشوند. اگر در طول بارداری میگرن دارید، سعی کنید همراه با پزشکتان راهی برای درمان میگرن بدون آسیب زدن به جنین در حال رشد پیدا کنید.

میگرن در مقابل سردرد تنشی

میگرن و سردرد تنشی، رایج‌ترین نوع سردرد، در برخی از علائم اشتراک دارند. با این حال، میگرن همراه با بسیاری از علائم دیگر است که با علائم سردرد تنشی مشترک نیستند. هم‌چنین، میگرن و سردرد تنشی به درمان‌های مشابه پاسخ‌های متفاوتی می‌دهند.

سردرد تنشی و میگرن می‌توانند این علائم را داشته باشند:

  • درد خفیف تا متوسط
  • درد مداوم
  • درد در هر دو طرف سر

تنها میگرن می‌تواند این علائم را داشته باشد:

  • درد متوسط تا شدید
  • درد کوبشی یا ذق ذق‌کننده
  • ناتوانی در انجام فعالیت‌های معمول
  • درد در یک طرف سر
  • تهوع با یا بدون استفراغ
  • اورا یا پیش‌درآمد
  • حساسیت به نور، صدا یا هردو

پیشگیری از میگرن

این اقدامات می‌تواند به شما در پیش‌گیری از میگرن کمک کند:

  • محرک‌های میگرنتان را بیابید و از آن‌ها دوری کنید.
  • آب کافی بنوشید. روزانه، مردها باید ۱۳ فنجان و زنان ۹ فنجان مایعات بنوشند.
  • از حذف یا رد کردن یک وعده‌ی غذایی اجتناب کنید.
  • خواب باکیفیت داشته باشید. خواب خوب شبانه برای سلامت عمومی مهم است.
  • سیگار را ترک کنید.
  • کاهش اضطراب در زندگی خود را در اولویت قرار دهید و یاد بگیرید که با روش‌های موثری با آن مقابله کنید.
  • مهارت‌های تمدد اعصاب را یاد بگیرید.
  • به طور منظم ورزش کنید. ورزش نه تنها به کاهش اضطراب، بلکه به کاهش وزن شما نیز می‌تواند کمک کند. کارشناسان بر این باورند که چاقی با میگرن در ارتباط است. حتما قبل از شروع ورزش، به تدریج خود را گرم کنید. شروع سریع و شدید ورزش می‌تواند میگرن را تحریک کند.

با متخصص مغز و اعصاب خود صحبت کنید

گاهی اوقات علائم میگرن می‌تواند تقلیدی از علائم سکته مغزی باشد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان سردردی با ویژگی‌های زیر دارید، مهم است که فورا کمک پزشکی دریافت کنید. سردردی که:

  • باعث بریده بریده حرف زدن یا افتادگی یک طرف صورت شود.
  • باعث ضعف در بازو یا پا شود.
  • خیلی ناگهانی و شدید بدون هیچ علامت یا هشداری شروع شود.
  • همراه با تب، سفتی گردن، گیجی، تشنج، دوبینی، ضعف، بی‌حسی یا مشکل در صحبت کردن باشد.
  • اورایی با طول بیشتر از یک ساعت داشته باشد.
  • آن را بدترین سردرد عمر خود بدانید.
  • همراه با از دست دادن هوشیاری باشد.

در صورتی که سردرد زندگی روزمره‌تان را تحت تاثیر قرار داده است، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر اطراف چشم یا گوش خود احساس درد دارید و یا در طول یک ماه چندین سردرد با طول چند ساعت یا چند روز دارید، به او بگویید.

سردردهای میگرنی می‌توانند شدید، طاقت‌فرسا و ناراحت‌کننده باشند. گزینه‌های درمانی زیادی در دسترس هستند، پس در یافتن گزینه یا ترکیبی از گزینه‌های مناسب برای خود شکیبا باشید. سردردها و علائم خود را زیر نظر داشته باشید تا بتوانید عوامل محرک میگرن را شناسایی کنید. دانستن این‌که چطور می‌توان از میگرن پیش‌گیری کرد، اغلب می‌تواند نخستین گام مدیریت میگرن باشد.

محبوب ترین ها

جدید ترین ها